...:::امتداد لحظه های ناب:::...

بعد از مدت ها سلام!

این چند وقت این قدر اتفاقات ناخواسته افتاد که نتونستم بیام. یکیش فوت کردن یکی از عزیزترین و بهترین معلم هام بود که البته پدر یکی از دوستان صمیمیم هم بودن. لطفا فاتحه ای براشون بخونین.

همین الآن شروع کردم به خوندن یک مجموعه مقالات که آقای دکتر مجیدی نویسنده وبلاگ یک پزشک نوشته، یه مقدمه ویراستار نوشته بود که واقعا دلم نیومد اینجا نذارم، شاید شما هم لذت ببرید ازش:

"در اساطیر یونان آمده است زمانی که خدای عالمیان، تصمیم به ایجاد عالم خلقت کرد، این را بر عهده ی خدایان گذاشت. پس از آن که خدایان، فانیان را خلق کردند، به پرومتئوس که نامش به معنی دوراندیشی است (پرو پسوندی است که نشانگر اندیشه قبل از عمل است) و برادرش اپیمتئوس که نامش به معنای نتیجه گیری است (اپی به معنی اندیشه پس از عمل است) ماموریت دادند تا به هر مخلوق وسایل زیستن عطا کنند و بدین منظور جمعی از تمام صفات موجود در عالم را در اختیار این دو برادر قرار دادند. تا پرومتئوس اول اندیشه کند و سپس دست در کار آورد، برادر دیگر یعنی اپیمتئوس بی اندیشه ای، دست در کار یازید و آنچه را بود و نبود، در میان مخلوقات تقسیم کرد؛ به بعضی جانداران سرعت و به بعضی قدرت بخشید، به گروه کمی توانایی پریدن و به بعضی زندگی زیرزمینی عطا کرد، خوراک عده ای را از درختان و عده ای را از ریشه ها و گروهی را، دیگر جانداران قرار داد. شیر را شجاعت و بلبل را نغمه و شامه قوی را به سگ بخشید و ... و به این ترتیب، هر کس قدرت بقا پیدا کرد.

از آنجا که اپیمتئوس به اندازه کافی خردمند نبود، تمام ذخائرش را بی ملاحظه بین موجودات پخش کرد و نژاد انسان را دست خالی باقی گذارد و نمی دانست که با او چه کند. پس از اتمام کار، پرومتئوس که رسید، دید که هر چند بقیه ی جانداران تمام و کمال تامین شده اند اما انسان، با دست خالی و پای برهنه، بدون هیچ امتیازی برجای مانده است. پس پرومتئوس، سرگشته از اینکه با انسان چه کند تا در آوردگاه هستی حرفی برای گفتن داشته باشد، از آسمان، آتش که مظهر معرفت و رقص دائم و عشق است و خرد و قدرت خلاقه که جوهر موجود در همه هنرها ذکر شده است را دزدید و به انسان هدیه داد تا با خرد و خلاقیت انسان آواز، موسیقی، زیبایی، تقارن، تناسب، توازن و قدرت بیافریند. به این ترتیب خلاقیت تحفه ای از آسمان است که در برابر تمام امتیازات دیگر جانداران به انسان بخشیده شده است و بی شک رمز دوام و ضامن بقای آدمیست."

ببخشید طولانی شد.